Ayaz İmranoğlu – Sevgilimin oğlu qardaşımdır

1988-ci ilin iliyə işləyən soyuq yanvar günləriydi. Ermənistandan azərbaycanlılar kütləvi şəkildə qovulurdular. Sərxan doğma diyardan çox-çox uzaqlardaydı. Rusiyanın Yoşkar-Ola şəhərində sovet ordusunda əsgəri xidmətdəydi. Əsgərliyinin başa çatmasına üç ay qalırdı. Əsgəri xidməti başa vurub, Vətəninə qayıdıb, elində-obasında yaşayıb, işləyəcək, sevgilisi Turacla ailə quracaqdı. Bu arzu, bu istəklə gələcək ömür yolunun sabahına işıq tutur, xoş xatirələrlə yaşayırdı…

Mücrü Nəşriyyatı. 168 səh.